Friday, June 10, 2011

រឿងខ្មោចចូលដប

មាន ​ខ្មោច​ប្រុស​មួយ​ ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ទី​មួយ​បាន​ឃើញ​ប្រពន្ធ​អ្នក​ចំការ​ម្នាក់​ ​កើត​កួច​ចិត្ត​ប្រតិព័ទ្ធ​ស្រឡាញ់​នាង​នោះ​ ​លុះ​ណា​ប្ដី​នាង​មិន​នៅ​ ​អា​ខ្មោច​នោះ​វា​ប្លែង​កាយ​និមិ្មត​ជា​រូប​ប្តី​នាង​
លុះ​ពេល​ប្តី​នាង​មិន​នៅ​ ​អាខ្មោច​នោះ​ ​វា​ប្លែង​កាយ​និមិត្ត​ជា​រូប​ប្តី​នាង​ ​ទៅ​ដេក​នឹង​នាង​នោះ​ៗ​ក៍​សំគាល់​ជា​ប្តី​របស់​អាត្មា​ ​មិន​ដឹង​ជា​ខ្មោច​ប្លែង​ឡើយ​ ​ព្រោះ​ដូច​គ្នា​ណាស់​។​

ឯ ​ខ្មោច​នោះ​តែ​បាន​ឱកាស​ ​គឺ​អ្នក​ចំការ​មិន​នៅ​ហើយ​ ​វា​ក៍​តែង​ប្លែង​កាយ​ជា​រូប​ប្តី​មក​ដេក​នៅ​នឹង​នាង​ ជា​រឿយ​ៗ​រាល់​កាល​នោះ​ហោង​ ​លុះ​យូរ​បន្តិច​មក​ចៅ​ប្តី​នោះ​ទៅ​ព្រៃ​ ​ឯ​អា​ខ្មោច​វា​ប្លែង​មក​ដេក​នាង​នៅ​ក្នុង​ ផ្ទះ​ ​ដល់​ពេល​ចៅ​ប្តី​មក​ផ្ទះ​ក៍​បាន​ឃើញ​រូប​ខ្មោច​ដូច​ជា​រូប​ខ្លួន​ ​ដេក​ជា​មួយ​ប្រពន្ធ​ខ្លួន​ដូច្នោះ​ក៍​ខឹង​មហិមា​ ​ស្ទុះ​ទៅ​ចាប់​អា​ខ្មោច​ៗ​ក៍​ឈ្លោះ​តប​ថា​ ​យើង​ជា​ប្តី​នាង​នេះ​ ​ផ្ទះ​នេះ​ជា​ផ្ទះ​របស់​យើង​ ​ហេតុ​អ្វី​ ចៅ​មក​ចាប់​យើង​ជា​ម្ចាស់​ផ្ទះ​យើង​វិញ​ចៅ​ ​ឯង​មក​ពី​ទី​ស្ថាន​ណា​ ​មិន​ដឹង​ជា​យើង​ប្តី​នាង​នេះ​ទេ​ឫ​ ​។​ឯ​ចៅ​ប្តី​ក៍​ឈ្លោះ​តប​ថា​ ​ផ្ទះ​នេះ​ជា​ផ្ទះ​របស់​យើង​ ​នាង​នោះ​សោត​ក៍​ជា​ប្រពន្ធ​របស់​យើង​ ហេតុ​អ្វី​ចៅ​មក​ថា​ជា​របស់​ខ្លួន​ដូច្នោះ​។​

ខ្មោច ​ ​និង​មនុស្ស​ក៍​ឈ្លោះ​ដណ្ដើម​គ្នា​ជា​ប្រពន្ធ​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ជា​កលាហល​ឡើង​ ​ឯ​នាង​ជា​ប្រពន្ធ​ ក៍​មិន​ដឹង​រូប​ប្រុស​ណា​ជា​ប្តី​របស់​ខ្លួន​ ​ព្រោះ​រូប​រាង​ដូច​គ្នា​សុទ្ធ​គ្នា​ណាស់​ នឹង​អា​កាត់​ថា​ រូប​ណា​ជា​ប្តី​របស់​ខ្លួន​ពុំ​បាន​ ​ព្រោះ​ចៅ​ខ្មោច​នឹង​មនុស្ស​កើត​ជា​អធិករណ៍​នឹង​គ្នា​ ​ទើប​នាំ​គ្នា​ទៅ​កាន់​ ​សាលា​វិនិច្ឆ័យ​ ដល់​ហើយ​ក៍​ចូល​ប្តឹង​តាម​រឿង​នោះ​។​

ឯ ​ចៅ​ក្រម​ខាង​ជាន់​ក្រោម​ ​ពុំ​អាច​កាត់​ក្តី​នឹង​គ្នា​បាន​ ​ព្រោះ​សាក្សី​ ​គឺ​ស្រី​កណ្ដាល​នោះ​ឱ្យ​ការ​មិន​ធ្លុះ​ទៅ​បាន​ ​ទើប​នាំ​រឿង​ក្តី​នោះ​ ​ឡើង​ប្តឹង​ទៅ​ដល់​រូប​លោក​អ្នក​ធំ​ជាន់​ខ្ពស់​ ​គឺ​លោក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ៗ​ក៍​ហៅ​ចៅ​ទាំង​ ពីរ​ចូល​ទៅ​ជិត​ ​ហើយ​លោក​ពិនិត្យ​មើល​រូប​ ​មើល​មុខ​មាត់​ចៅ​ខ្មោច​នោះ​ ក៍​យល់​ស្គាល់​ជា​មនុស្ស​ជា​ខ្មោច​ ​ព្រោះ​ភ្នែក​ខ្មោច​យក្ស​ឥត​ស្រមោល​កូន​ក្រមុំ​ ​ហើយ​ច្រើន​រឹង​ ហេតុ​នោះ​ទើប​អ្នក​ប្រាជ្ញ​លោក​ស្គាល់​បាន​ ​តែ​លោក​នឹង​កាត់​ថា​ ​អា​នេះ​ជា​ខ្មោច​ប្លែង​រូប​ជា​មនុស្ស​ដូច្នេះ​ទៅ​ ក៍​ពុំ​ប្រាកដ​ដល់​ភ្នែក​អ្នក​ឯ​ទៀត​ៗ​ឡើយ​ ​ទើប​លោក​យក​ដប​ស្រា​ ​១​ ​មក​តាំង​នៅ​លើ​តុ​ ​ហើយ​វិនិច្ឆ័យ​ឡើង​ថា​ ​ហៃ​ចៅ​ទាំង​ ​២ ​ដែល​វិវាទ​គ្នា​ ​អើ​គ្រា​នេះ​យើង​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​ដោយ​យុតិ្តធម៌​ឱ្យ​ ​គឺ​យើង​តាំង​ពិសោធ​នឹង​ដប​នេះ​ ថា​បើ​រូប​ណា​ក្លាហាន​អាច​ចូល​ក្នុង​ដប​នេះ​បាន​ ​រូប​នោះ​ហើយ​ជា​ប្តី​ ​នាង​នោះ​មែន​ យើង​ក៍​នឹង​ប្រគល់​នាង​នោះ​ឱ្យ​ជា​ប្រពន្ធ​ពិត​ ​ថា​បើ​រូប​ណា​ចូល​ដប​នោះ​ពុំ​បាន​ទេ​ ​អើ​យើង​ទុក​រូប​នោះ​ថា​ពុំ​មែន​ជា​ប្តី​នាង​ ពុំ​មែន​ជា​ម្ចាស់​របស់​នោះ​ឡើយ​។

ឯ ​ចៅ​មនុស្ស​នោះ​ ​បាន​ឭ​លោក​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ដាក់​ទុក​ដូច្នោះ​ក៍​តក់​ស្លុត​ភិត​ភ័យ​ ដោយ​គិត​ថា​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​នឹង​ចូល​ដប​ស្រា​តូច​មួយ​នេះ​ឯ​ណា​បាន​ ​ក្តី​ចាញ់​នោះ​ចំពោះ​នឹង​បាន​ដល់​ខ្លួន​ប្រាកដ​ហើយ​ ម្លោះ​ហើយ​ក៍​ឈរ​សំពះ​នៅ​ហោង​។​​ ​ឯ​អា​ខ្មោច​ ​លុះ​ឭ​អ្នក​ប្រាជ្ញ​តាំង​ឱ្យ​ចូល​ដល់​ដប​ស្រា​ដូច្នោះ​ ក៍​ត្រេក​អរ​ក្នុង​ចិត្ត​ដោយ​គិត​ថា​ ​ខ្លួន​ជា​ខ្មោច​ឥត​ឆ្អឹង​ ​សាច់​ ​សម្រេច​ដោយ​រិទ្ធិ​និមិត្ត​ជា​ខ្យល់​បាន​ ទើប​ទទួល​ចូល​ដប​ ​កាល​នឹង​ចូល​នោះ​ ​ចៅ​ខ្មោច​ឡើង​ទៅ​តុ​ ហើយ​បង្អោន​ក្បាល​សម្រប​រូប​តូច​ចូល​ក្នុង​ដប​បាន​នោះ​ហោង​។​

ឯ ​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ ​កាល​បើ​យល់​ខ្មោច​ចូល​ក្នុង​ដប​ដូច្នោះ​ ​ក៍​យក​ឆ្នុក​ចុក​ដប​នោះ​ជាប់​ ហើយ​លើក​ឡើង​ប្រកាស​ប្រាប់​អស់​មហាជន​ទាំង​ឡាយ​ថា​ ​អ្នក​ទាំង​ឡាយ​ចូល​ដឹង​ថា​ ​អា​នេះ​ជា​ខ្មោច​ វា​ប្លែង​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស​មក​ធ្វើ​អំពើ​បរទារកម្ម​យ៉ាង​នេះ​ ​យើង​ពិសោធ​នេះ​ ​ដើម្បី​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ​អា​ណា​ជា​ប្តី​នាង​នេះ​មែន​ ​។​ មនុស្ស​យើង​ធម្មតា ឯ​ណា​នឹង​ចូល​ដប​ស្រា​នេះ​បាន​ ​ឥឡូវ​នេះ​ ​យើង​រក​ក្តី​ពិត​ឃើញ​ហើយ​ នាង​នេះ​ត្រូវ​ប្រគល់​ទៅ​ឱ្យ​ចៅ​ដើម​ចោទ​នោះ​ចុះ​ ​ឯ​អា​ខ្មោច​នេះ​ ​ទុក​នៅ​ស្រុក​នេះ​ពុំ​បាន​ទេ​ ពុំន�

No comments:

Post a Comment